QAJNE KUMONAT E SHEJTE...

NJe te djelle,Dote qajne kumonat
e shejta te hehstjese,Dote ndihet
muzike pijanos,E un ,Eh un me
fustan te bardh dote qendroj para
alltarit me njeri te huaj,..

Atij dot ja jap besen deri ne fund
te jetes,Per terre jete dote ja premtoj
dashurine,E askush nuk dote din
vetem ti,Kend e shohin syte e mi,
Nder vello te bardhe..Fuqin dota
tuboj,Dota mundi vehten....

Por ty,ty i dashur dote dua si me
par,Edhe pse jam afer ketij burit
tjeter dhe me te humba edhe shpresen
e fundit per ne te dy,Nje te djelle
dote qajne kumonat e shejta,Endrat
tona perjet dote vdesin,E un eh un
me fustan te bardh qendroj para
alltarite,Ne ate qaste dote deshiroj
ty tekam afer meje.....

Me Sy Nga Vendlindja

 
Një natë,
ulur mbi një shkëmb të thinjur
me sy nga vendlindja një burrë

i heshtur, bisedonte me hallet...

Nën qiellin e natës,
në tymin e cigares
ngrohte duart e mardhura.
Deti i trazuar bridhte
dallgëshumë,
në breg ai dëgjonte frymëmarrjen e rëndë
të peshqve,
që flenë deri në agim kur mblidhen rrjetat
e pulëbardhat bien mbi valë.

Nga kënga e tyre
ai qante si fëmija
e dalëngadalë shkrihej si mjegulla e bardhë
buzë kaltërsisë,
mbi një shkëmb gri me sy nga vendlindja.

 
Copyright © 2013 Poezi
Distributed By Blogger Themes | Design by FBTemplates | BTT