Koha ikën me ëndrrat mes Shpresës e së Mirës
Me erën rrethuar që na kalit e na deh me ylbere tërë dritë
Në gjakun tonë lypim nuancat për ngjyrat e stinës
Që kur lindëm e deri sa japim një ditë .. lamtumirë..
Përjetuam lotin, luftën me plumba dhe mjerimin
Na e pushtuan ( Ah!) buzëqeshjen, lumturinë
Ujit të brazdës së mbjellë ia ndalën filizin
E në shitoren e jetës pa mëshirë na lanë si jetim
Nënat tona brodhën rrugëve të skamnuara
Disa droçka të vogla buke na shtruan në sofër
E barku i fëmijëve provoi urinë e patreguar
Për t’u futur më tej në analet tragjikë të botës.
Kohë moderne...!!!
Me erën rrethuar që na kalit e na deh me ylbere tërë dritë
Në gjakun tonë lypim nuancat për ngjyrat e stinës
Që kur lindëm e deri sa japim një ditë .. lamtumirë..
Përjetuam lotin, luftën me plumba dhe mjerimin
Na e pushtuan ( Ah!) buzëqeshjen, lumturinë
Ujit të brazdës së mbjellë ia ndalën filizin
E në shitoren e jetës pa mëshirë na lanë si jetim
Nënat tona brodhën rrugëve të skamnuara
Disa droçka të vogla buke na shtruan në sofër
E barku i fëmijëve provoi urinë e patreguar
Për t’u futur më tej në analet tragjikë të botës.
Kohë moderne...!!!
Post a Comment